Wij kunnen beter.Wij zijn groter dan onze wanhoop.
De negatieve aspecten van de mensheid zijn niet de meest echte en authentieke; het meest authentieke aan ons is ons vermogen te scheppen, te overwinnen, te verduren, te hervormen, lief te hebben, en ons lijden te ontstijgen.

Wij worden nog het best gekenschetst door het mysterie dat wij er nog steeds zijn, en nog steeds kunnen stijgen, nog betere beschavingen kunnen creëren, dat wij onze rauwe werkelijkheid onder ogen kunnen zien, en dat wij de grotere wanhoop zullen overleven.

…

Hier begint de nieuwe tijd opnieuw. Het nieuwe tijdperk voltrekt zich iedere dag, iedere dag is een nieuwe wereld, een nieuwe kalender.

Alle grote momenten, alle grote tijdperken, bestaan gewoon uit ieder moment en iedere dag, maar groot uitgeschreven.

…

Je kunt de wereld niet hermaken zonder jezelf te hermaken. Iedere nieuwe tijd begint van binnen. Het is een innerlijk gebeuren, met onvermoede mogelijkheden voor inwendige bevrijding. Wij zouden hem kunnen benutten om ons innerlijk licht te ontsteken. Wij zouden hem kunnen benutten om zelfs de donkere en negatieve kanten positief te gebruiken, om onze ogen schoon te wrijven, de wereld anders te zien, en onszelf helderder.

Alleen vrije mensen kunnen een vrije wereld maken. Infecteer de wereld met je licht. Help mee de gouden profetieën te vervullen. Stuw het menselijk genie vooruit. Onze toekomst is groter dan ons verleden.

…

Het hangt in de lucht. Het verzamelt zich ondergronds, komt majestueus samen. Wij zouden moeten luisteren naar alles wat bezig is zich te vormen in de lucht, en ondergronds. Wij zouden heel diep moeten nadenken over de geest van de eeuw als wij een prachtige toekomst teweeg willen brengen, als wij enige greep willen hebben op het onbekende, hoe het ons zal beïnvloeden.

Een frisse wind moet waaien, wat ondergronds is moet worden begrepen, wil de bovengrond veranderen.

…

Deze verre toekomstmuziek laat mij niet los. En volgens mij zal het iets fantastisch zijn om haar te horen, een lust voor de goden, mits wij niet erger verdwalen dan wij al hebben gedaan, en mits wij ons laten leiden door de diepste liefde, de liefde die ons allen met elkaar verbindt op deze kleine globe van schoonheid.

…

slotfragmenten uit ‘Een gevecht in de geest’ van Ben Okri 2000

zich voornemen en dienaangaande de nodige maatregelen treffen

om voortaan

nooit meer belastingen te ontduiken of te ontwijken

“Jou is waarschijnlijk de lust in muziek, zoals bij iedereen, vergaan. Je hoofd is vol zorg om de wereldgeschiedenis die scheef gaat en je hart vol zuchten om de erbarmelijkheid van de Scheidemannen en consorten. En iedereen die me schrijft, steunt en zucht eveneens. Ik vind niets meer belachelijk dan dat. Begrijp je dan niet dat de algemene moeilijkheden veel te groot zijn om erover te steunen? Ik kan verdriet hebben als mijn mimi ziek wordt of wanneer jou iets scheelt. Maar wanneer de hele wereld uit haar voegen raakt, dan probeer ik alleen maar te begrijpen wat en waarom het gebeurd is en als ik mijn plicht gedaan heb, ben ik weer rustig en goed geluimd. Ultra posse neme obligatur. En dan heb ik nog alles wat me altijd al vreugde verschafte: muziek en schilderkunst en wolken en het botaniseren in het voorjaar en goede boeken en mimi en jou en nog veel meer. Kortom, ik ben schatrijk en ben van plan dat tot het einde te blijven.”

“Ik voel mij in de hele wereld thuis, waar er wolken en vogels en mensentranen zijn.”

met dank aan dochter Annelies Desmet die nu de brieven leest die Rosa Luxemburg vanuit haar gevangenschap de wereld instuurde