WBA  AANBOD                                                                                Najaar 2018

“bloemlezingen” = cultuurfilosofische leersalons

Docent/gastvrouw en filosoof Leonor Wiesbauer plukt al jaar en dag zowel vakwetenschap als andere wetenswaardigheden uit diverse velden, wat zij per gelegenheid bundelt rond een thema dat ze graag aanbiedt en op eigenzinnige wijze ontvouwt. Af en toe met gastsprekers.

Het aanbod is er 1° voor (pre/post) studenten (op hun vraag)  en 2° aansluitend voor al wie belangstelling heeft om zijn/haar bagage en horizon te verrijken en voor wie (nog niet) zoekend is.

Praktische info:

ð  Haantjeslei 40; 2018 Antwerpen = campuswiesbauer@hotmail.com

ð  Info (voorlopig enkel nog via) www.wiesbauer.be

ð  Contact en inschrijvingen  => campuswiesbauer@hotmail.com

Wat de bloemlezingen betreft:

–          Venue: 18u30 (voor wie dat wenst)

–          Aanvang exposé : 19u => avondvullend

–          Beperkt aantal deelnemers

–          Vooraf inschrijven = must => via mail aan campuswiesbauer@hotmail.com

–          Betaling: voor erkende studenten is het kosteloos; elke andere deelnemer betaalt 10 € per lezing (ter plaatse) / of vooraf 20€ of 30 € voor een twee-of-drieluik of aanbetaling maatwerk op rekening BE78 0004 1003 7386 op naam van Wiesbauer

–          Inclusief drankjes en eventueel tekstmateriaal

WOE 19/09 : AAN HET EINDE VAN DE ZOMER

ð  Dit salon is weliswaar al voorbij, maar onderstaand programma geeft wel een beeld van wat met zo’n bloemlezing wordt bedoeld.

–          Artistieke blikvangers en doordenkers uit de zomerbagage: Agnes Varda & JR / Fondation Folon / poëzie&beeld festival Watou / Tim Burton in C-Mine Genk / doorverwijzing ivm ‘het geval Fabre’

–          Een ‘uitgelezen’ zomer: met Camus, de Botton, Ferrante, AS Byatt, Hanya Yanagihara, Coelho, Hosseini, Palmen, …

–          Aspecten van de zomer ó great expectations ó thuis ó vakantie ó reizen ó thuiskomen

–          Aspecten van de ‘wende’ ó paradise lost ó heimweeën ó melancholie ó new expectations

–          Publiek~Politieke blikvangers en doordenkers : de (onterechte ? angst?  voor) ‘De ondergang van het Avondland’ => wat is het avondland? wat is ondergang? => de (vermeende en reële) bedreigingen, de bedreigende reacties en non-acties => 26/9

WOE 26/09  en WOE 3/10  : OMTRENT WERELDBURGERSCHAP

–          Van Erasmus via Beethoven tot Beuys, over de Olympische en de Europese gedachte, de dissidenten en de exits

–          De visie van WBA

–          Over democratie en het algemeen belang : vraagstuk en waagstuk

–          Boekgewijs aan het woord: Manu Claeys, Tinneke Beeckman, Thomas Decreus, Cities of Compassion, ea …

–          Over Holslags pleidooi voor dienstplicht, China’s sociaal kredietsysteem en Big Brother

–          Over ‘Politiek, als de kunst van het atmosferisch mogelijke’ volgens Sloterdijk

–          Over ‘Sferen’, wereldbeelden en paradoxen; met boekwandelingen langs Pinker, Luyendijk, Rösling, Decreus, Barrico, Diamonds, Bauman, ea

WOE 10/10 : GEEN leersalon op Campus Wiesbauer: wegens ó tips

–          Tip 1 : Manu Claeys ‘Red de democratie! waarom het systeem hapert en wat wij eraan kunnen doen’ => 20u Elcker-Ik Centrum = Breughelstraat 2018 Antwerpen

–          Tip 2 : N.a.v. de Internationale dag tegen de doodstraf => Zeer persoonlijke theatermonoloog van/door Elena Peeters; een initiatief van Vredescentrum Antwerpen en Without Walls => 20u Bernarduscentrum, Lombardenvest 23, 2000 Antwerpen

WOE 17/10 : programma ihkv de Werelddag van de strijd tegen ARMOEDE

WOE 24/10 : We Should All Be FEMINIST!

–          Gratis: het boekje ‘We moeten allemaal feminist zijn’ van Chimananda Adichie ihkv het project TheHappyFeminist

–          Een compilatie van de studiedag 18/10: kader en achtergrond, feminisme en intersectionaliteit, enkele extra ‘blikvangers’ op WBA-wijze

WOE 31/10 : Denk&beeldige wandeling langsheen aspecten van STEDELIJKHEID

–          Ihkv Wereld Steden dag

–          Over de ge(s)laagde stad, onzichtbare steden, land van belofte of strand van desillusies, van Metropolis tot ein stein

–          Deze avond is een inleiding; een vervolgtraject wordt aanbevolen / te bespreken met de deelnemers

!! VRIJ 2/11: “STILSTAAN BIJ WAT VOORBIJ GAAT”

–          Ihkv ‘zin-& zijnsdagen’ nodigt de WBA uit voor een stemmige bloemlezing

–          Vertroost met herfstige soep en hartig brood

WOE 7/11, 14/11, 21/11 : inleiding KUNSTfilosofie en ESHETICA

–          Inderdaad een drieluik met een niet te missen opbouw

–          Over de ‘objectiviteit’ van kunst, kunst en (on)werkelijkheid/waarheid/weten

–          Over schoonheid

–          Over het wezenlijk onderscheid tss kunst en schoonheid; over hun verwantschap

–          Over de (spannings)relatie: artistiek – esthetiek – ethiek

–          Over artistieke en esthetische competentie of cultuur als tweede natuur of snobisme

WOE 28/11 : METAMORFOSEN

–          Van de monu-mens via Ovidius tot Tim Burton

–          Van Pygmalion tot Orlando en een Midzomernachtdroom

WOE 5/12 : RECHTEN van de MENS en CULTUREEL ERFGOED

–          Verkenning van het Evangelie

–          Ihkv 10/12: Wereld dag van de ‘Universele Verklaring van de Rechten van de Mens’

WOE 12/12 : De menselijke en de goddelijke KOMEDIE

–          Een wandeling langs hemel en hel, ook die van DANTE

WOE 19/12 : WINTERAVOND- special

–          Voorlezing en bespreking  ‘De koningin zonder land’ v Paul Verrept

–          Het is aanbevolen het verhaal niet vooraf te lezen.

De laatste paragrafen uit het meesterwerk ‘Sferen’ van Sloterdijk

=> gelieve te lezen met aandacht en hopelijk volgt vervoering!

De mensen maken hun eigen klimaat, maar ze maken het niet uit het niets, (…) maar onder gegeven en overgeleverde omstandigheden.

Wat begon met de eerste vuren, het bijeenkomen van mensen rondom een aangenaam midden (magna commoditas), een aantrekkelijke verwenning, dat blijft tot op het laatst de basistechniek van solidariserende groepsvorming. De samenleving IS haar ruimtetemperatuur, ze IS de kwaliteit van haar atmosfeer; ze IS haar depressie, ze IS haar opklaring; ze IS haar opsplitsing in talloze lokale microklimaten.

De zelfbeschikking van sferen betekent daarom meer dan datgene wat tot dusver voor politiek doorging. Sferen (…) zijn gedeelde ruimten die door gemeenschappelijke bewoning in hen overspannen worden. Ze zijn het eerste product van menselijke samenwerking (…) Het is niet de arbeidsdeling die het proces van beschaving heeft bespoedigd, maar de sfeerdeling; ze is de oeruitspraak van de gemeenschap in zichzelf over zichzelf.

Daarom konden er pas politieke partijen, ja zelfs politiek zonder meer, als brandpunten van publieke interesse, ontstaan vanaf het moment dat er gestreden moest worden om de instelling van het heersende binnenklimaat in geciviliseerde vormen. De recente democratie en de massamediamaatschappij verschenen gelijktijdig ten tonele, omdat alleen de massamedia, in hun hoedanigheid van sociale klimaatscheppers, de mogelijkheid boden om het conflict over klimaatbeheersing uit te vechten. Daarom beschouwen de verlichte bevolkingen van massademocratieën het verkiezingscircus van hun partijen terecht als een oorlog van weervoorspellers: allemaal willen ze met beloftes het klimaat veranderen, maar hun retoriek bewijst dat ze niet weten wat beloven betekent; ze miskennen bijna zonder uitzondering de dwingende reden om samen te zijn. Ze begrijpen niet dat solidariteit alleen mogelijk is door het overdragen van vroegculturele vormen van wederzijdse betrokkenheid op de omstandigheden van grootschalige samenlevingen (…)

De antipolitieke scepsis in Oost en West, die zich voedt met juiste waarnemingen, bevat de kern van een inzicht waarmee het hernieuwde scheppen van solidariteitsruimten moet beginnen. Elk van die ruimten steunt op – of beter gezegd, is opgehangen aan – een zichzelf waarmakende klimatologische belofte. Verlichting begint met opklaren – of ze is van meet af aan het massabedrog, waar ze door de duistere auteurs van de twintigste eeuw voor werd uitgemaakt.

Zoals elk gedeeld leven is politiek de kunst van het atmosferisch mogelijke.

uit De Profeet van Kahlil Gibran

Toen zei een ploeger: vertel ons over werk.

En hij antwoordde als volgt:

Wie werkt, houdt gelijke tred met de aarde en haar diepste wezen.

Wie niets doet vervreemdt van de jaargetijden en stapt uit de optocht van het leven die majestueus en in trotse overgave optrekt naar de oneindigheid.

Als je werkt, ben je een fluit in wier hart het fluisteren van de uren zich omzet in muziek.

Wie van jullie zou een riethalm willen zijn, stom en stil, terwijl de hele schepping samen zingt?

Steeds weer heeft men je voorgehouden dat werk een vloek is en arbeid rampspoed.

Maar ik zeg jullie dat je door te werken meehelpt de uiteindelijke droom van de aarde te verwezenlijken en zo de taak ten uitvoer brengt, die elk van jullie werd toegewezen toen die droom ontstond.

Door werkzaam te blijven bewijs je dat je het leven daadwerkelijk liefhebt.
Wie van zijn liefde voor het leven blijk geeft door te werken heeft de sleutel tot ‘s levens diepste geheim in handen.

Maar als je in je ellende zegt dat geboren worden een bezoeking is en het onderhouden van het lichaam een vloek die op het voorhoofd staat geschreven, geef ik je als antwoord dat je alleen door het zweet des aanschijns kunt uitwissen wat er geschreven staat.

En er is jullie ook voorgehouden dat het leven duisternis is en in je vermoeidheid  zeggen jullie na wat zij die vermoeid waren beweerden.

Ik zeg jullie: ja, het leven is inderdaad duisternis tenzij er eend rang is. En alle drang is blind tenzij er kennis is. En alle kennis is tevergeefs tenzij er werk is. en alle werk is hol tenzij er liefde is.

Als je je werk met liefde doet, verbind je je met jezelf, met elkaar en met God.

Wat wil dat zeggen je werk met liefde doen?

Een kleed weven met draden die je haalt uit j eigen hart, waarbij je je indenkt dat je geliefde straks dat kleed draagt;                                        een huis bouwen met genegenheid, waarbij je je indenkt dat je geliefde er straks in woont; het zaad zaaien met tederheid en de oogst binnenhalen met vreugde, waarbij je je indenkt dat je geliefde straks de opbrengst eet;                      alles wat je vervaardigt bezielen met je levensadem, in de wetenschap dat alle gezegende doden om je heen staan en toezien.

vaak heb ik , alsof je hardop droomde, horen zeggen: “Wie marmer bewerkt en de gestalte van zijn eigen ziel vindt in de steen is edeler dan hij die de grond bewerkt et e ploeg. En wie de regenboog van de hemel haalt om er een kleed mee te leuren naar het evenbeeld van de mens is meer waard dan hij die sandalen maakt voor onze voeten.

Maar ik zeg je – niet in mijn slaap, maar in het volle bewustzijn van het middaguur- dat de wind even lieflijk spreekt tot de reuzeneik als tot het allerkleinste grassprietje.

Hij alleen is groot die de stem van de wind verandert in een lied dat door zijn liefde melodieuzer is gemaakt.

Werk is vleesgeworden liefde.

Als je niet met liefde , maar enkel met afkeer kunt werken, laat het werk dan liggen, strijk neer bij de tempelpoort en neem aalmoezen aan van hen die met vreugde werken.

Want wie brood bakt met onverschilligheid, bakt bitter brood dat de honger van de mens maar ten dele stilt.

En wie het druivenpersen tegenstaat voegt druppelsgewijs vergif toe aan de wijn.

En wie zonder liefde zingt, ook al zingt hij als een engel, omfloerst het oor van de toehoorder zodat deze doof is voor de stemmen van de dag en van de nacht.